Przedświąteczne zapachy
Po woli zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Zawsze kojarzę je z zapachami i smakami, które towarzyszą mi od dziecka - pierogi mamy, bigos, rybka...
Dobrze pamiętam Święta w okresach, kiedy jeszcze jeździliśmy wszyscy do babci na wieś - gdzie na starym piecu odgrzewaliśmy pierogi cioci Teresy i spędzaliśmy niesamowicie miło czas.
Na studiach Święta były dla mnie zawsze okresem, na który bardzo czekałam - w końcu był czas, by zobaczyć się z całą rodziną i spędzić z nimi nieco więcej czasu.
W tym roku spędzę pierwsze Święta poza rodzinnym domem - bez mamy i brata. Pierwsze Święta w drugim domu - u teściów. Nie płaczę z tego powodu, bo tam mi źle na 100% nie będzie, tylko jednak jest taki smutek, że coś się zmienia. Swoją drogą nie mogę się doczekać, aż będziemy mogli wyprawić Święta u nas w domu - takie pierwsze NASZE - dla rodziców i rodzeństwa.
Każdy dom ma swój zwyczaj - my zawsze mieliśmy zwyczaje kierowane naszymi upodobaniami kulinarnymi :) nie przejmowano się u mnie w domu aż tak bardzo tym, że bez mięsa, że są pewne tradycyjne potrawy... nasze podniebienia kreowały naszą własną domową tradycję. Co jakiś czas - próbując swoich sił w kuchni próbowałam wprowadzać coś nowego - część z tych rzeczy się nie przyjęła (jak na przykład karp po czesku na ostro - dla mnie pycha), a część wręcz przeciwnie - jest z utęsknieniem oczekiwana przez na przykład moją mamę. I tak właśnie jest z bardzo prostymi ciasteczkami - migdałowy specjał świąteczny z Austrii. Proste, szybkie, pachnące i przesmaczne:) Robi się je co najmniej na tydzień przed Świętami. Ja zdecydowałam się je zrobić zdecydowanie szybciej, by sprawdzić, czy zasmakują mojemu mężowi... Trafione - właśnie siedzi koło mnie i je te, które nie zmieściły się do blaszanego pudełka na przechowanie.
By je przygotować potrzebujemy:
żółtko
180 g mąki
100 g masła
50 g cukru pudru
50 g zmielonych migdałów
do posypania cukier puder z cukrem waniliowym (dużo :) )
z masła, mąki, żółtka, cukru i migdałów wyrabiamy kruche ciasto. Dzielimy na części i lepimy z nich mini rogaliki (wielkości uszek od pierogów). Kładziemy na blaszce wyścielanej papierem do pieczenia i pieczemy w temperaturze 180 stopni aż będą złociste. NA ciepło sypiemy pudrem z cukrem waniliowym. Odstawiamy do ostygnięcia i chowamy do blaszanego pudełka.
Po otwarciu unosi się piękny zapach migdałów i wanilii.
Smacznego!
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz